پسر بچه گفت اگر از آن ساندویچی که در دست داری مقداری به من بدهی دیگر گرسنه نخواهم ماند و تو نیز مجبور به گریه کردن نخواهی بود.
مرد گفت که ساندویچ از من نخواه! اما در عوض هر چه قدر بخواهی حاضرم اینجا بنشینم و برایت گریه کنم.
دانشگاه‌های ایران سالانه میلیاردها تومان صرف اینترنت می‌کنند. وزارت ارتباطات تنها مرجع صلاحیت‌دار تامین پهنای باند کشور است. رئیس‌جمهوری هم دستور داده به دانشگاه‌ها اینترنت رایگان بدهید. اما وزارت ارتباطات تنها حاضر است با دانشگاه‌ها اظهار همدردی نماید.
مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت گفته «این شرکت به مراکز علمی و دانشگاهی که ظرفیت پهنای باند اینترنت خود را مستقیما از این شرکت دریافت کنند 20 درصد تخفیف می‌دهد.»
به گفته وی «شرکت ارتباطات زیرساخت در سال گذشته نیز به تمامی مشتریان خود در زمینه فروش پهنای باند اینترنت پرسرعت 20درصد تخفیف داد و تمامی مراکز علمی و دانشگاهی که در خواست ظرفیت یک STM1 و یا بیشتر دارند می‌توانند پهنای باند خود را مستقیماً از شرکت ارتباطات زیرساخت تأمین کنند و از این تخفیف بهره‌مند شوند.» این تصمیم مخالف نص صریح دستور احمدی‌نژاد به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات است و به‌نظر می‌رسد به‌رغم گذشت نزدیک به 2 سال از دستور رئیس‌جمهوری، این وزارتخانه قصد اجرای دستور مذکور را ندارد.
رئیس‌جمهوری، در تاریخ ١٥مهر ماه ١٣٨٦، در دیدار با رؤسا و اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی سراسر کشور گفت که در آیند، دانشگاه‌ها از خطوط اینترنت به‌صورت رایگان برخوردار می‌شوند.
در آن دیدار نادرمنش، معاون آموزشی دانشگاه تربیت مدرس، در سخنانی گفت: دانشگاه‌های کشور هر سال برای بهره‌مندی از خطوط اینترنت سالانه ٤٠٠ تا ٥٠٠ میلیون تومان هزینه به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات پرداخت می‌کنند که این امر موجب فشار مالی به دانشگاه‌ها می‌شود.
به‌دنبال سخنان نادرمنش، رئیس‌جمهوری گفت که به‌منظور حمایت بیشتر از مراکز علمی، خطوط اینترنت به‌صورت رایگان در آینده در اختیار دانشگاه‌ها قرار می‌گیرد.
ظاهرا این دستور بسیار چالش بر انگیز بود. چرا که وزارت ارتباطات هنوز زیر بار آن نرفته است. دکتر کبکانیان معاون پژوهشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، مدتی پیش در پاسخ به این سؤال بنده که سرنوشت اینترنت رایگان دانشگاه‌ها که قرار بود طبق دستور صریح رئیس‌جمهوری ارائه شود، به کجا رسید، گفت: در جلسه مشترک وزرای علوم و ارتباطات این موضوع بررسی شد و وزیر ارتباطات گفته است مسئله ارائه اینترنت رایگان عملی نیست ولی قول‌های مساعدی داده‌اند.
مشاور IT من در حال بررسی موضوع است و در تلاش‌هستیم کاری کنیم که کمترین فشار به دانشگاه‌ها بیاید. چون بیشترین جاهایی که استفاده مثبت از اینترنت می‌کنند، دانشگاه‌هاست.
اما در زمینه کشیدن فیبر نوری کار خوبی انجام شده است، البته عزیزان ما در وزارت ICT دوست دارند آمار خوبی در این بخش ارائه بدهند، ولی ما می‌خواهیم در عمل به دانشگاه‌ها کمک شود، ما از دوستانمان خواسته‌ایم کیفیت اینترنت در دانشگاه‌ها را بالا ببرندزیرا دانشگاه‌ها در این زمینه گله‌مندند.
بارها اعلام شده که از سال ٨٥تاکنون حدود ٣٢٠دانشگاه به شبکه اینترنت متصل شده‌اند، این در حالی است که براساس اعلام رسمی شبکه علمی کشور در حال حاضر با استفاده از بستر مخابراتی تنها در بیش از ٤٠شهر کشور حدود ٢٧٠مرکز دانشگاهی و تحقیقاتی با پهنای باند حداقل ٦٤کیلو و حداکثر ٢مگابیت بر ثانیه به هم متصل شده‌اند.
طبق گفته مهندس عبدالمجید ریاضی، دبیر شورای‌عالی فناوری اطلاعات و معاون وزیر ارتباطات، دانشگاه‌های مستقر در تهران به شبکه علمی کشور که پهنای باندی حدود ١٠گیگابایت دارد، متصل شوند تا کارهای علمی و پژوهشی خود را به‌صورت مشترک و با سرعت بیشتری انجام دهند.
اما حالا صحبت از این است که برخی دانشگاه‌ها با سرعت ٦٤کیلو بیت در ثانیه به این شبکه متصل شده‌اند که این سرعت دایال‌آپ محسوب می‌شود.
نکته قابل ذکر دیگر این است که وزارت ارتباطات تنها تا دم در دانشگاه‌ها کابل کشی کرده و بقیه آن را برعهده خود دانشگاه‌ها گذاشته است.
به‌عنوان مثال یکی از رؤسای وقت یک دانشکده دانشگاه علامه طباطبایی گفته بود: یک کابلی را تا داخل دانشگاه کشیده‌اند که می‌گویند فیبر نوری است ولی ما نمی‌دانیم چه استفاده‌ای از آن باید بکنیم ! به گفته علیرضا جهانگیریان معاون فناوری وزیر علوم، دانشگاه‌های کشور مجموعه‌های بزرگی هستند که هر کدام مساحت چند هکتاری با دانشکده‌های پراکنده دارند.
بنابراین چنانچه بخواهند به تمام سایت دانشگاه فیبرنوری بکشند، هزینه زیادی در بر خواهد داشت. برخی دانشگاه‌های کشور به‌خصوص دانشگاه‌های تهران که سایت محدودتری دارند، مشکلی برای اتصال به فیبرنوری ندارند و می‌توانند سریع به فیبرنوری متصل شوند اما دانشگاه‌های شهرستان‌های کشور که پراکندگی بالاتر و بودجه کمتری دارند، در زمینه اتصال سایت‌ها به فیبرنوری دچار مشکل هستند.
نتیجه اینکه همه دانشگاه‌ها به‌طور کامل از فیبرنوری استفاده نمی‌کنند چون فراهم کردن تجهیزات لازم برای استفاده از ظرفیت فیبرنوری و خرید پهنای باند کافی، به اعتبار نیاز دارد.
البته ٢وزارتخانه علوم و ارتباطات و فناوری اطلاعات، متعهد شده‌اند نیازهای دانشگاه‌هایی را که تجهیزات ندارند، تامین کنند. اما برنامه زمان بندی این طرح مشخص نیست.
محمد مهدی زاهدی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در تاریخ ٨آذر ١٣٨٦ گفته بود که نرخ تعیین شده برای اینترنت پرسرعت دانشگاه‌ها به قدری زیاد است که این مراکز علمی قدرت استفاده از آنها را ندارند.
به گفته وزیر علوم، وزارت ارتباطات زحمت کشیده و کابل‌ها را تا در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی برده است، اما مخابرات چنان نرخ سنگینی برای استفاده از این خطوط وضع کرده است که این مراکز قدرت استفاده از آنها را ندارند؛ ظاهرا مخابرات می‌خواهد هزینه تمام شده برای احداث خطوط را نیز از دانشگاه‌ها بگیرد.
اکنون بعد از گذشت حدود 2 سال از دستور صریح رئیس‌جمهوری برای واگذاری اینترنت رایگان به دانشگاه‌ها و به‌رغم نیاز شدید دانشگاهیان به اینترنت، نه تنها از اینترنت رایگان خبری نیست بلکه گزارش‌های رسیده به خبرنگار همشهری حاکی از آن است که برخی دانشگاه‌ها در تهران حتی برای استفاده دانشجویان از سایت‌های اینترنت، از آنها پول می‌گیرند! بدین ترتیب وزارت ارتباطات عملا ضمن اظهار همدردی با دانشگاه‌ها در مورد اینترنت رایگان تنها حاضر شده برای آنها گریه کند و تنها 20درصد تخفیف در این مورد برای ایشان قائل شود. بنابراین تا اطلاع ثانوی ساندویچی در کار نیست!
